I'm stupid. Do you think so?

      ตั้งแต่เล็กจนโต ฉันต้องคอยหลบเลี่ยงอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ที่ทำให้คนอื่นรู้สึกไม่ดี
มันน่าสมเพชยังไงก็ไม่รู้เนอะ กับการที่คนๆหนึ่งแคร์และใส่ใจกับคนๆหนึ่งมากมาย
แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่ค่อยแคร์หรือใส่ใจเราเหมือนที่เราใส่ใจเขา ฉันกลัวเขาจะเจ็บปวดกับคำพูด หรือการกระทำต่างๆ เหมือนกับที่่ฉันเป็น สำหรับเขาก็คงจะรำคาญที่เราไปยุ่งวุ่นวายอยู่อย่างนี้
      ถ้าเราเฉยชา ไม่ใส่ใจ ก็หาว่าว่าเราสนใจแต่ตัวเอง ไม่แคร์คนอื่น ฉันมันอินดี้เกินไป
เธอเข้าใจใช่ไหม ถ้าฉันกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก ฉันก็คงไม่มีตัวตนเลยหรือป่าว???
ฉันคนนี้กำลังกลัว T^T  ฉันกำลังสับสน ฉันจึงตัดสินใจที่จะเดินทางสายกลางมาตลอด คือเฉยๆ เอาไว้ก่อน
มันถือเป็นด่านกำแพงด่านแรก ที่ไม่มีใครพังมันลงมาได้ทั้งนั้น ความรู้สึกเป็นห่วงเทคแคร์คนอื่นมันคงจะหายไป
เหนื่อยกับมันแล้วจริงๆ TOT ถ้าหากไม่รักกันก็คงไม่ทำหรอกแบบนี้!!!