ฉันผิดไหม... ที่ไวต่อความรู้สึกแปลกๆ แม้เพียงเล็กน้อย อาจจะเป็นเพราะบาดแผลในอดีตที่ฝังใจ...
ในความคิดเห็นของฉัน...
การที่เราจะคบกับใครสักคนหนึ่ง จะต้องเกิดขึ้นจากตัวเอง
ไม่ใช่เสียงรอบข้างจากเพื่อนหรือใครก็ตามที่พยายามสนับสนุนเขาคนนั้นให้ขยับเข้ามาเลื่อนสถานะกลายเป็น "แฟน"
ไม่กดดันหรือยัดเยียดความรู้สึกของตนให้กับเขาหรือเธอคนนั้นโดยไม่เต็มใจ
ไม่จำเป็นต้องพูดหรือสนับสนุนเขาคนนั้นทุกครั้งที่มีโอกาส
แต่ควรจะเว้นระยะไว้ให้เขาได้ทบทวนความรู้สึกที่มีต่อกัน ว่าต่อจากนี้ไปเขาคนนั้นเป็นได้แค่ไหน
และมันจะไม่เป็นสิ่งดีเลย ถ้าคุณจะหม้อเขาทั้งๆที่คุณมีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว
มันแสดงให้เห็นว่า ขนาดตอนนี้คุณมีแฟนอยู่แล้ว คุณยังมองคนอื่น
แล้วถ้าหากเขาคนนั้นเป็นแฟนกับคุณจริงๆ จะไว้ใจคุณได้อย่างไรว่าคุณจะไม่ทำแบบนี้อีกกับใคร
ถึงแม้คุณจะตั้งใจเลิกกับเธอคนนั้นอยู่แล้ว ด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม...
หากถึงแม้จะเลิกแล้ว คุณหันมาจีบคนที่ตัวเองชอบ ก็ขอให้อย่ารุกมากเกินไป
เพราะจะทำให้เขารู้สึกอึดอัดด้วยประการทั้งปวง เช่น การกระทำของคุณ เพื่อนหรือคนรอบข้างตัวเขา
และสิ่งสำคัญคือ "ความกลัว"
ความกลัวที่เกิดจากการกระทำของคุณที่ทำให้เขาหรือเธอตกใจ จะทำให้เธอไม่กล้าตอบรับความรู้สึกของคุณ
และอาจจะคิดมากไปต่างต่างนานา
สำหรับฉันแล้ว...
ฉันไม่สนใจอตีตของคุณที่ผ่านมา แต่สิ่งที่ฉันกลัว คือ "การเปลี่ยนแปลง" ต่างหาก!!!
ถ้าใครคนนั้นมีอยู่จริง ขอให้เธออดทน ค่อยๆปลดล็อคกำแพงที่แน่นหนา ด้วยความเสมอต้นเสมอปลาย
"ความไว้วางใจ" จะทำให้ฉันยอมรับเธอเข้ามาใจหัวใจทีละน้อยๆ จนเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ <3
ถ้าหากคุณเห็นว่า "การกระทำสำคัญกว่าคำพูด" ฉันก็คิดเห็นเช่นเดียวกันกับคุณ
เราไม่จำเป็นต้องพูดทุกสิ่งที่เราคิด ขอให้ฉันและเธอเข้าใจกันก็เพียงพอ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น